پینت بال

'بازی رنگ‌اندازی' (به انگلیسی: Paintball) یک نوع ورزش گروهی است که به طور کلی دو گروه از بازیکنان سعی در حذف یک دیگر با گلوله‌های رنگی می‌کنند.

پینتبال را می‌شود در فارسی در قیاس با تیراندازی، «رنگ‌اندازی» نامید.

بازی رنگ‌اندازی در ایران طرفداران بسیاری دارد و در سطح حرفه ای هم در ایران بسیار پیشرفت داشته به طوری که لیگ حرفه ای این ورزش در ایران از سال ۱۳۸۸ تاسیس شده و تیم داتیس از ایران به عنوان تیم ملی در ۴ دوره متوالی قهرمان آسیا شده و در مسابقات بین قاره ای که در فرانسه برگزار شد نیز توانستند به مقام پنجم دست پیدا کنند.^[۱] زمین های بازی رنگ‌اندازی مختلفی در ایران وجود دارند که به سرعت در تمامی استانها شاهد تاسیس باشگاه های بازی رنگ‌اندازی هستیم. نخستین باشگاه در ایران به نام پینت بال متریکس[۱]در سال ۸۱ ساخته شد که بزرگترین زمین رنگ‌اندازی سر پوشیده جهان است.

تجهیزات

تجهیزات بازی رنگ‌اندازی به نوع بازی بستگی دارند به عنوان مثال وودبال اسپیدبال یا سناریوبال و همین طور به میزان پولی که قرار است برای تجهیزات خرج شود. به هر حال هر بازیکن سه وسیلهٔ اصلی را باید داشته‌باشد. مارکر بازی رنگ‌اندازی که تفنگ بازی رنگ‌اندازی نیز نامیده می‌شود اولیه ترین وسیله بازی است که برای هدف قرار دادن بازکن تیم حریف توسط گلوله‌های رنگی قرار می‌گیرد. یک تفنگ باید دارای یک مخزن باشد که توسط ان از گلوله ها تغذیه شود که توسط یک کپسول هوا یا دی‌اکسد کربن یا گازهای دیگر برای شلیک شدن استفاده می‌کند. توپ‌های رنگی که برای نشان دادن اصابت استفاده می‌شود. توپ‌ها کپسول‌های گرد ژلاتینی حاوی پلیتیلن کلیکون هستند که مادهای رنگی غیر سمی است که قابل حل شدن در آب است. کیفیت توپ‌ها به تردی انها ضخامت پوستشان و گردی انها بستگی دارد. توپ‌ها ی با کیفیت دارای پوستی نازک و کاملاً گرد با رنگی درخشان هستند که قابل مخفی شدن نباشند. ماسک یا عینک ایمنی:که تمام بازیکنان موظفند در تمام مدتی که در میدان بازی هستند برای حفاظت خود در برابر توپ‌ها استفاده کنند. ماسک‌ها به طور کامل از چشمها دهان گوشها و سوراخ بینی حفاظت می‌کنند. ماسک‌های برای استفاده های مختلف طرح ها و اندازه های مختلفی دارند مثلاً ماسکهای باشگاهی^[۲] پوشیده تر و ماسکهای مسابقاتی^[۳] کوچکتر هستند. برخورد تیر های بازی رنگ‌اندازی از فاصله ی نزدیک باعث کبودی میشود ولی از فاصله دور درد مختصری دارد و مشکلی ایجاد نمی‌کند. به دلیل ترشح زیاد آدرنالین درد خیلی کم بوده و در خیلی مواقع شخص درد را احساس نمی‌کند. ^[۴]

محل آغاز حملهٔ بازیکنان

رنگ‌اندازی عموماً به دو صورت بازی می‌شود یکی در زمین‌های تجاری که برای بازی نیاز به پرداخت ورودی است و زمین‌های شخصی که هرکدام می‌توانند شامل زمین‌های بسیار متنوعی با اندازه‌ها و طرحواره‌های متنوعی باشند. یک زمین می‌تواند شامل بسیاری از موانع طبیعی یا مصنوعی باشد که می‌توان انها را به صورت یک محیط خاص جنگلی یا شهری کرد و یا حتی می‌تواند شامل محتوایی تاریخی باشد. میدان‌های کوچکتر همانند زمین‌های اسپید بال یا زمین‌های مسابقات می‌تواند شامل موانع وسنگرهایی به صورت باد کردنی باشد. میادین تجاری می‌توانند شامل امکاناتی چون حمام مناطق تفریحی قفسه مسئول نگهداری وسایل پر کننده‌های مخازن‌های هوا و رستوران باشند. برخی کشورها ممکن است راهنماهای ورزشی داشته باشند با قوانینی مشخص و استانداردهای اندازه گیری شده و پرسنل استخدام شده همچون داورها برای اینکه مطمئن شوند بازیکنان بخوبی بازی را فرا گرفته‌اند و ایمنی سایر بازیکنان را رعایت می‌کنند. برخی از میادین (بی-وای-او-پی) هستند که اجازه می‌دهند بازیکنان رنگهایی را از فروشگاه‌های خرده فروش یا از طریق انلاین خریداری کنند و در میدان استفاده کنند. اگرچه بیشتر میادین (اف_پی_او) هستند به این منظور که بازیکنان باید رنگ‌ها را از میدان یا از طریق فروشگاه‌های حرفه‌ای مرتبط با میدان خرید کنند. میادین پولی معمولاً مخارج حوادث بازی را قبول نمی‌کنند. اگر چه دلایلی مرتبط با ایمنی بازیکنان گفته می‌شود و معمولاً کیفیت پایین رنگ‌ها و توپ‌ها باعث می‌شود که تفنگ‌ها گیر کنند یا به افراد مورد هدف قرار گرفته اسیب جسمی وارد شود.

بازی‌ها ی غیر قانونی (غیر حرفه‌ای) بازی در برخی میادین غیر ثابت گفته می‌شود بازی‌های از دین برگشته یا توپ‌های غیر قانونی و به این دسته بازیکنانی که در این میادین بازی می‌کنند بازیکنان خائن یا قانون شکن نیز می‌گویند. اگرچه بازی ارزانترو کمتر ساختار یافته تر است ولی به دلیل نداشتن قوانین ایمنی و دستور العمل‌ها و اشتبا هات سهوی می‌تواند خطرات بالایی را ایجاد کند. ^[۵]